Thursday, 30 January 2020

Hommage à Lina


Lina voilà venus le temps d’un voyage éternel, hélas cette fois il y aura plus d’au revoir …

Cette fois c’est irréversible et je t’avoue que je ne crois pas vraiment à ton départ ou du moins je voudrais ne pas y croire …

J’ai essayé de t’écrire une lettre ou des mots pour te rendre hommage mais à chaque fois je me souviens qu’à chaque article ou statut que j’écrivais, c’est à toi que je l’envoyais en premier pour avoir ton avis, donc là je bloque, et je bloque surtout car je ne sais à qui devrais-je rendre hommage : 

À Lina Ben Mhenni la militante libre fidèle à ses principes jusqu’au bout ;
Lina que George Moustaki avait oublier de nommer ; Lina la révolution permanente ; Lina la fidèle qui ne trahi jamais sa cause ; Lina l’infatigable ; Lina qu’on trouve dans tous les causes justes ; Lina le symbole de l’humanisme et du patriotisme tunisien ; Lina la camarade persévérante, intègre et courageuse ; Lina qui te parle des blessés de la révolution, de la cause des femmes, de la lutte contre la corruption, des problème de santé publique, des prisons et de la violence policière alors qu’elle agonise de souffrance et de stress dans une salle d’attente de l’hôpital ; Lina la camarade éternelle ; Lina qui ne pense jamais à elle ; Lina un symbole d’altruisme et de persévérance ; Lina qui a sillonné tout la Tunisie du nord au sud, tous ses rues, ses tribunaux ,ses hôpitaux et ses prisons ; Lina qui après chaque moment de faiblesse ou de deuil apporte une nouvelles énergie et un nouvel espoir …

Ou peut-être Lina la sœur qui aime la vie, qui respire la joie de vivre ; Lina qui milite contre tout le système, contre l’ordre établi, l’ordre moral et social, les conservateurs, les islamistes et la maladie ; Lina qui tombe et qui se relève, qui dort en agonisant pour se réveiller plus forte ; Lina avec son grand cœur et sa grande bonté…

Lina qui a subi la haine humaine pendant des années, elle a subi les menaces les diffamations et les insultes aussi bien des adversaires que de son propre camp.

Lina qui n’avait peur de rien, ni de la mort ni des autres, elle avait peur ne pas faire assez pour honorer ses causes, les trahir ou d’oublier les plus démunis ; Lina qui adore rire, chanter et danser.

La révolution a perdu son symbole, le camp progressiste a perdu une camarade irremplaçable. Quant à moi je suis inconsolable. J’ai eu une joie amère de voir tes funérailles se faire comme tu le souhaitais, comme tu l’as souhaité. Une joie car tu mérites ça et plus, amère car c’est ton départ, je me souviens un jour ou tu as commencé à parler de ça et je t’ai interrompu ça je n’ai jamais voulu penser à ça, et d’ailleurs ma chère même morte tu les dérange tu as été et tu seras toujours le cauchemar des bourreaux et des réactionnaires.
Paix à ton âme, ange des cieux et des terres révoltées.


Saturday, 15 December 2018

Une lettre à mon pays


Une lettre à mon pays


Une lettre à mon petit pays
Le soldat a déserté, l'amoureux a trahi… Et voilà petit pays venu le jour où je t'observe à travers un fil d'actualité Facebook bourré de publicités. Rien de nouveau, le syndicat résiste, les islamistes persistent, et la gauche s’efface… Et moi qui ne parle plus de toi, qui ne pense plus à toi. Voilà, j'ai eu du mal à te le dire, mais il y a quelque mois je t'ai quitté, je t'ai quitté dans le silence, je t'ai quitté sans prendre le temps de te saluer, je t'ai quitté par épuisement, par trahison, par choix ou par une envie de respirer loin de toi… Je t'avoue que quand je passais par les rues de ta capitale, je me rappelais de ce petit jeune homme tué par balle en plein rue, et je me rappelais de moi-même quelque jour après, avec sa mère, refaisant son chemin en espérant qu'un jour la justice sera faite… Je ne sais pas comment va sa mère aujourd'hui, mais je suis sûr que tu ne l’aurais jamais pris dans tes bras s’il était encore en vie… Je ne t'en veux pas et toi tu n'as pas à m'en vouloir… De toute façon ça ne sert à rien d'évoquer les raisons, je sais que tu me comprends…tu sais bien petit pays que je suis toujours ton enfant. Aujourd'hui je suis loin, je me suis réfugié dans un petit patelin normand nommé Vernon. Je ne connaissais personne quand je suis arrivé. Mais j'ai senti que la ville m’a modestement ouvert à moitié sa porte. De toute façon petit pays tu m'as appris à escalader les murs quand les portes sont bloquées et ne t’inquiète surtout pas, j'ai déjà des amis ou des connaissances ou appelle ça comme tu le veux, mais sache que je ne suis pas seul, ni isolé… ou du moins c’est ce que je crois. Certes en te quittant j'ai quitté tous ces amitiés… Ah petit pays, prends soin de mes camarades qui adorent se révolter dans tes rues, protège-les de tes sales chiens sauvages et prends soin de mes amis. Prends soin de ta grande fille Lina… Elle, je le sais, ne voudra jamais te quitter, elle t'a toujours aimé au prix de sa santé… Vernon c'est une belle ville de verdure en pleine nature, mais il n’y a pas ta mer, la mer qui m’a toujours tendu les bras lorsque rien ne va…. A Vernon il y a la Seine mais la Seine ne me répond pas quand je lui parle, elle me regarde froidement, calmement, comme si je n'existais pas… Petit pays ne t'inquiète pas pour moi, Vernon m'a appris à grandir, m'a appris à me relever seul en silence, elle m’a appris à rire seul, à rêver seul, à pleurer seul… Mais petit pays je vais bien, j'ai fait ce que je voulais, Vernon m'a aussi appris à rêver, à vivre pour moi… Elle m'a aussi appris à encore t’aimer, petit pays, comme disait Cesaria Evora, « Petit Pays je t'aime beaucoup ».

Sunday, 8 April 2018

تعلم عوم


تعلم عوم في  بلاد غارقة في دم ولادها
جابتهم وتشيطهم لكلبها
تعلم عوم في زبلتها في وسخها وفي وديانها
تعلم عوم فيها وتعلم اغرق
وتعلم كيفاش اتموت وتعلم كيفاش تسكت
تعلم كيفا  اتجري دمك في شورعها وكسياتها
تعلم كيفا اتغني في حبوستها
تعلم كيفاش  اتبول على حكومتها  
تعلم كيفاش   اتحبها  
تعلم كيفاش تنسها

تونس والامل



امل قوم 
امل قوم
قوم نعملوا بلعا
امل يامتعا الاجيال قوم
قوم مرزن عصك
قوم قوم جبيلي ستيكا بيرا ويجا معها
امل وين مشيت ايجا نعملوا واحد امتع الوطن
نعملوا حتى عشرة زايد الوطن ولد قحبة مافيهش امل
امل قوم امل قوم
شقولك نحرقوا الطليان
وبرا متنا انموت معا الامل
امل ستيكتي وفات فما شراب احمر
امل قلي شبيه الوطن كالبوردال ميحكموه كان الهمال
امل امل قوم رني غرقت ومانعرش انعوم







رجعنا






رجعنا للأيام الي القاضي التحقيق النزيه يتبدل فيها من الجلس 

الاولى

ورجعنا للاحكام المعوجة على دوسي فارغ
 هذا القضاء ورجعناه لسطل

رجعنا لأيام الي البوليس فيها كان كلب مسيب يعفس على قانون
ويبول علي كاتبوا
رجعنا المواطن الي باع كرامتوا من اجل خبز ولادوا وفي الخر يبات جيعان
رجعنا لايام الي فيها الكلمة تتحاسب
زعما رجعنا ولا just   فقنا من حلمة العتارس
قلوا ربيع ياخي صباحنا على شتاء قارس
وينوا اليسمين والفل ماني انرى كان في الزبل 

Saturday, 13 September 2014

Le déserteur

كيف كنا مراهقين انبهرنا بالحلم الاحمر انبهرنا بصورة الرفيق جفيرا انبهرنا بفكرة الثورة الحمراء وزيد اتخمرنا معا الفلسفة المركسية بالزعيم لنين بالراية الحمراء حتى كي لعبنا  jeux Video   كنا نخاتروا الجيش الاحمر ,,,,الجيش الاحمر الي وصلنا نحلموا نلبسوا الزي امتاعوا  انكونوا في صفوا ,,,,,,كنا نعشقوا el     كنا نرقصوا على موسيقة الجيش الاحمر واغاني الحزب الشيوعي الايطالي ,,,,,كنا نحلموا حلم يقضة ,,,كنا انحسو في روحنا كي سبرتكيوس حملين وحدنا قضية العالم قضية العبيد قضية الطبقة المضطهدا  مشينا جرينا اللحزب الحزب الي نضّرلوا الرفيق لنين حزب البروليتاريا حزب من اجل توحيد الصفوف المناصرة للقضية ,,,,,,,,,ايجا يزمان امشي يزمان عملنا ثورة او مايسمى بثورة  الخبز والحرية او انتفاضة او انقلاب ناعم والاسميه ال تحب اما نحنا حسينا روحنا ثورين حسينا روحنا رفاق جيفارا ايام الغيريا في الثورة الكوبية. قصبة واحد قصبة ثنين اصلاح المسار واجب  زاد ضربنا الصباط وزدنا اتخمرنا ورفعنا شعار السلط الشعب وطلبنا باسقاط نضام طلبنا مجلس تاسيسي ايه محلاح هاك النهار حسينا ولو مرا في حيتنا البائسة بنكهة الانتصار انتصار رفاق جيفرا و ابناء لنين  تي حتى من ابناء السيد قطب شركونا فرحتنا اما بعد ,,,,حلمنا كان يقول لازم احزاب ثورية تسيطر على المجلس الاتمام المسار الثوري ,,,,,,ودخلنا الانتخبات وقتها اكتشفنا انوا الي يعبيلك الشوارع مايعبلكشي صندوق اكتشفنا انو نحنا مجرد  فواصل مجرد مراهقين  ضائعين في احلام اليقضة امتاعهم ,,,,,,,,,,,,لا متنهارش يا رفيق خسرنا معركة وليس القضية عاود قوم لم صفوفك وجري علا منامتك ,,,,,,,وانتي مزلت تسترجع انفاسك كرتوشة غادرا باردا  تنسف رفيقك  الرفيق الزعيم شكري بلعيد تفهم وقتها الي احنا فيه موش مجرد حلم احنا فواقع احنا في حرب ,,,,,,, نتذكر وقتلي استقبلنا  جثمان الرفيق قدام دار شباب بجبل جلود غنينا بكل حرارة ودموعنا في غينينا "متقولوشي شكري مات ,,,,,,,"  حسينا بغضب حسينا بالقهر حسينا انوا الخط الاحمر اتمس حسينا بامل دنقل يزن بحذا وذنينا ويقول "لاتصالح لاتصالح "يومها لم نكن مجرد حالمين بلجيش فقد قائده ,,,,,الاف غاضبة جائت لتودع وتثئر لقائدها,,,,,,,,,,لكل كان ينتضر ساعة الصفر ينتضر كلمة القائد ,,,,,,,تصورنا بش يكون خطاب قوي خطاب غاضب ,,,,,,,,,"نم نم يا حبيبي نم"  وبلوقت روقدنا الكل ولم يبقى من رفيقنا وقائدنا الراحل الى الذكريات ,,,,,وبكل وقاحة يقلك انوا مقتل الرفيق جلبنا التعاطف وقلب الحسابات السياسية  وقتها اتحس ببشاعة الموقف واتزيد اتكرز وفي قالب الانضباط الحزبي اتصدق الكذبة  وتبلع السكينة ابدمها ويتسكر الدوسي هوكا نعملوا وقفة صوري كل نهار اربعاء انرمم بيها ما بقاء من عزائمنا ,,,,,,,,تتعدا مدى ويجينا الحدث المنتظر اعادة ترتيب صفوف اتحاد العام لطلبة تونس ,,,,,,,,تنسا لهزائم وتقول انعاود انقوم  ,,,,اتجي بش اتقوم وفي قالب صرعات دخلية يتقسم لاتحاد على زوز ويبدا التخوين والصرعات الفارغة ورغم انك رافض لهذا صراع المراهق ورافض انك ترى منضمة كمنضمة اتحاد الطلبة مقسومة على ثنين ترقى روحك مجبور كا العادة بما سمى الانضباط الحزبي  انك اتكون طرف في  الصراع وانك مجبور تلتحق بأحد المؤتمرات ,,,,,,,,اتغصب على روحك وتقول مغرم اخاك لا بطل واتهز روحك وتمشي واتقول على الاقل نوصلوا نعملوا مؤتمر يليق بصورة الطالب التونسي وبصورة المنضمة ,,,,,,,ترقى روحك مجرد علوش في كوري يقود فيك راعي اعور ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,انهرتها تمرض يطلعلك الدم المخك اتقل ننعزل نرتاح نبعد,,,,,,,,تهرب لبعيد تنسا القضية وجد بوا القضية ,,,,,,,,,وفي قلب راحتك يزيدك كرتشوة ثانية تنخر ماتبقى من جسدك وتنسف رفيق اخر محمد  الابراهمي  وكل عاد تطلع تهبط تغضب وبعد تبرد تبرد ويتسكر الدوسي  وايجا فش غيضك معنا نهرات الاربعاء وكانه لم يكن,,,,,,,,,,,,,,,,بالوقت بينك و بين روحك ترا الشي قدامك اتكدس اتحس روحك ضعيف منهار ومخنوق و ضايع وفيقالب نفسك تعيف حلمتك اتعيف روحك وبكل عقلانية تقرر شنق حلمتك وشنق فكرتك  وترمي بجسدك  المنهك في قلب التيار ,,,,واتبيع القضية واتبيع معها  كل ماهوا قابل للبيع ....اي نعم خائن و نهزامي اما كيما قال الشاعر"ورغم اعنراض المواخير طولا وعرضا عجيب حجار المراحيض تضهر طهرا ويجرؤ على بغضه والحزائم تفرض فرضا "

Saturday, 21 June 2014

budapest országban, akinek nincs olyan ország

بوداباست بلاد الي معندوا بلاد

متغرب في بلادي متغرب في بلاد اهلي وأجدادي .....هزيت حوايجي ووهجيت شقيت بحور وبرور عديت ايماتي من مدينة لمدينة سايح ضايع جاي يزور .....جاي يلوج على بلادوا………بلادي الي صورتها في خيالي بلادي كيما حبيتها.....بحكم القدر لقيتها ومن بئس زهري طلعت متفمشي لغتي ورغم ذلك رميتلها روحي رميت روحي في ودها في سماها بين زنيقها وفي قصورها ,ورغم جرحها حضنتني حبتني وضحكتلي وعلى ذكرياتها لحزينة حكاتلي .....حكاتلي على خمسينة سنة استعمار روسي حكاتلي على وولادها الي ضاعوا في الغولاق .........حكاتلي على ستيالن الي يغزها بدبباتوا و شعل فيها النار ........حكاتلي على هتلر الي دمرها بين ليل ونهار .....حكاتلي على الصبون الي عملوا من جلد ولدها ويما حكات .....بوداباست المدينة المجروحة بوداباست المدينة الي بموعها حفرت وديان .....بوداباست بلاد الي معندوا بلاد ....جنة فوق الارض يكذب الي قال فينا مزيانا ويكذب الي سمى باريس عاصمة الانوار ويكذب القال موسكوا بلاد الفودكة و البرد ويكذب الي قال برلين بلاد الحفالي والسهريات اي نعم يأما كذاب يأما عمروا لشم ريحة النسمة المجرية الي تضربك وقت الي اتشق فا دنوب عبر جسورها ,,,,,اي نعم بلادي الي حسيت فيها روحي حر انجم نتنفس نجم فيها نفرح نحب وانتحب نتطيح سكر نفكر نكفر نهبل ونعمل الي نحب وكان ضعة نتكا من حيط الحيط حتى نوصل الدار ..........بلادي منغيركم و منغير تنبيركم و منغير عقدكم الاجتماعية والنفسية والوجودية والجنسية وال وال .........اي نعب بلادي وخير من بلادكم بلادكم الحبس لكبير عساستوا محبوسين والمحبوسين فيه عساسة

Hommage à Lina

Lina voilà venus le temps d’un voyage éternel, hélas cette fois il y aura plus d’au revoir … Cette fois c’est irréversible et je t’avou...